يكي از صنايع دستي تزیینی- کاربُردی ايران"مجسمه هاي مومي" نام دارد. اين هنر سنتي و زيبا، تركيبي از چند هنر ديگر از جمله: پيكره سازي، لباس محلي، پاپيه ماشه، نقاشي و ... مي باشد. براي ساخت عروسك ابتدا نمونه  گِلي عروسك تهيه شده و سپس، بعد از قالب گيري با گچ، ظرف حاوي موم، پارافين، كارنئوپ يا اوپه به اضافه رنگ مورد نظر (كه معمولاً چند قطره قهوه اي مي باشد ) را داغ نموده و موم داغ شده را درون قالب مي ريزند. پس از سرد شدن، حفره هاي ريزي  به وسيلهً سوزن در محل كاشت مو ايجاد نموده و دسته هاي كوچك مو را به وسيله چسب چوب در سوراخ ها قرار مي دهند، آنگاه هنرمند نقاش، چشم ها، لب ها و ... را نقاشي  مي نمايد. بدن عروسك را معمولاً با روش پاپيه ماشه تهيه مي نمايند. سپس لباس مورد نظر را بر حسب فرم و حالت نشستن عروسك نصب مي نمايند. در موزهً هنرمندان معاصر صنايع دستي و موزه مردم شناسي، نمونه هايي از اين عروسك ها كه نمايانگر اقوام مختلف ايراني با پوشش مخصوص آن ها موجود مي باشد. روش نگهداری آن حفاظت حرارت و آتش، اشعۀ مستقیم و مداوم خورشید و اشیاي نوک تیز و بُرّنده می باشد.